Na 8 jaar met plezier werken bij Enrise ging ik op zoek naar een andere uitdaging, maar na anderhalf jaar kwam ik toch weer terug?! Hoe is dat gelopen?
Na mijn afstuderen was ik niet zeker van in welke vorm ik wilde gaan werken. Blijf ik freelancen (wat ik al deed naast mijn studie), of ga ik bij een bedrijf werken? Dit is waar Enrise op mijn pad kwam. Een bedrijf waar de medewerkers veel zeggenschap hebben over het reilen en zeilen van de organisatie (een collectief van zelfsturende teams). Een goede combinatie tussen een vast dienstverband, en toch een stuk vrijheid houden in je werk. Dit voelde voor mij als de juiste match. Ik tekende bij Enrise.
Werken bij Enrise is altijd een mooie combinatie geweest van ontwikkelingswerkzaamheden en meedenken met de rest van de organisatie.
Op het gebied van ontwikkeling, leerde ik elke dag wel iets nieuws. Ik hou heel erg van goede implementatie discussies en nadenken over hoe we mooie, onderhoudbare code schrijven. Zo is het mogelijk om voor grote klanten te werken. Maatwerk opdrachten waar we in staat zijn om zo goed mogelijk aan te sluiten op de wensen. Gebruik makend van nieuwe en/of moderne technieken. Blijven zoeken naar de beste en mooiste oplossing hield mij scherp.
Dan de andere kant, namelijk de bedrijfsvoering. Ik was in meerdere groepjes actief die zich bezighielden met de organisatie van Enrise. Nadenken over lopende uitdagingen voor het bedrijf, onderdeel zijn van vaste processen, hoe we die kunnen verbeteren en wat voor leuke activiteiten we met elkaar kunnen ondernemen. Zeker toen Enrise de transitie naar een volledig zelfsturende organisatie ging maken (dus geen enkele vorm van management meer), was ik zeer betrokken bij dit proces.
Het nadeel van een projectorganisatie is dat de werkvoorraad ups en downs heeft. Soms is er werk in overvloed en soms moeten we op zoek naar nieuwe klussen en richten we ons meer op doorontwikkeling en onderhoud. In zo’n rustigere periode deed ik mijn uiterste best om zo nuttig mogelijk bezig te blijven. Meegaan met klantgesprekken voor nieuwe business opportunities, bijdragen aan de uitingen van Enrise, achterstallig onderhoud oppakken en processen verbeteren.
Het vele context switchen en steeds op zoek naar hoe je je zo nuttig mogelijk kan maken, kostte mij veel energie. Ik focus mij liever op een groot project, waar ik bij kan dragen om met mijn team het beste resultaat te halen.
Na een tweede langere periode van werken zonder vaste focus begon ik mij af te vragen... Hoe zou het zijn in een product organisatie? Een team dat zich echt kan focussen op zijn eigen product, waar de tijd en ruimte is om processen te optimaliseren. Na 8 jaar bij Enrise heb ik dan ook besloten om mijn horizon te gaan verbreden en om te kijken hoe een ander bedrijf dingen aanpakt.
Uiteindelijk heb ik bij twee andere bedrijven een kijkje in de keuken genomen, maar daar ben ik tot de conclusie gekomen dat het gras zeker niet groener was aan de overkant. Een paar van mijn bevindingen, die voor mij al heel vanzelfsprekend waren, maar toch in de praktijk helemaal niet goed worden uitgevoerd:
Bovenstaande punten vatten voor een groot deel samen waar ik tegenaan liep en waar ik te weinig ruimte kreeg om bij te dragen aan verbetering. Of simpelweg tegen dichte deuren aan liep. Een heel ander beeld dan mij was geschetst.
In retrospect, Enrise deed heel veel dingen heel erg goed. Een plek waar ik mij in mijn kracht voelde, waar ik kon leren van minstens even slimme collega’s. En waar altijd de ruimte was om te innoveren en dingen anders aan te pakken. Is Enrise dan het enige bedrijf dat het écht snapt? Vast niet… Maar dan is de vraag, wil ik nog een keer een gok wagen?
Ga ik nog eens op zoek naar een bedrijf waar de vrijheid en verantwoordelijkheid echt bij de werknemers ligt? Het probleem is dat heel veel werkgevers dit beeld schetsen, en dat veel rooskleuriger doen overkomen tijdens de sollicitatie. Ik had immers bij de vorige sollicitaties ook echt goed alles uitgevraagd wat ik belangrijk vind in een organisatie. Dit proces nog eens starten, met de kans dat het dan toch tegenvalt, is een groot risico.
Ik heb altijd goed contact gehouden met Enrise, en ik wist dat daar altijd weer plek voor mij zou zijn. Na een paar zeer fijne gesprekken met meerdere teams binnen Enrise te hebben gevoerd was het voor mij duidelijk. Van Enrise word ik blij. Dat is mij goud waard. Ik ga terug naar Enrise.
Inmiddels werk ik alweer een dik half jaar bij Enrise. En gelijk de eerste week was ik betrokken bij project inhoudelijke discussies die uitgingen van het beste resultaat voor onze klanten. Mét een oplossing waar wij blij worden en volledig achter kunnen staan. Ik was zo blij om weer mee te kunnen kiezen. Dit ging om projectwerkzaamheden, maar dezelfde ervaring had ik met het team en de rest van de organisatie. Ik voel me betrokken, in mijn kracht gezet, ik kan het verschil maken. Voor mijzelf, mijn collega’s en de klanten van Enrise. We sturen samen, om tot het mooiste resultaat te komen.
Maar hoe zit het dan met de periodes dat er minder werkvoorraad is en ik meer context moet switchen om de meeste waarde te kunnen blijven leveren? Deze periodes kan ik nu veel beter voor lief nemen. Wetende wat ik er voor terug krijg in vergelijking met andere bedrijven. Plus, ik los een huidige, rustigere periode nu op door aan te haken bij een groot project van een ander team.
Ik voel mij weer thuis. Wil je nog meer weten over mijn verhaal? Stel je vraag via het contactformulier. En neem ook eens een kijkje op de website van Enrise!